รวมร้านของกินเล่นริมทางที่ญี่ปุ่น แค่บังเอิญเดินผ่านแต่ก็อดใจไม่ไหวต้องชิม
ใครที่ไป เที่ยวญี่ปุ่น ก็คงจะเจอกับร้านค้าต่างๆที่ตั้งอยู่ริมทางเดินบ้าง อยู่ตามบริเวณสถานที่ท่องเที่ยวดังๆบ้างใช่มั้ยครับ แต่ถ้าใครไม่ได้สนใจก็จะเดินผ่านไป แต่ถ้าใครเห็นแล้วอดไม่ไหวก็คงจะต้องควักเงินออกมาซื้อกันอย่างแน่นอน เพราะขนมหรืออาหารบ้างอย่างมันดูน่าทานจริงๆ
วันนี้ผมเลยรวมร้านริมทางที่ได้ลองชิมจากทริปเที่ยวญี่ปุ่นทั้งโซนโอซาก้าและโซนโตเกียว เดียวไปปชมกันเลยครับว่าจะมีร้านอะไรบ้าง รสชาติจะอร่อยเหมือนหน้าตาหรือป่าว
มาเริ่มกันที่ร้านแรกเลยครับ ร้านนี้ขายแป้งย่างแล้วนำมาราดซอสครับ ผมไม่แน่ใจว่าจริงๆแล้วเค้าเรียกว่าขนมอะไร แต่จะเห็นมีขายกันหลายที่เลยครับ
ผมมาเที่ยวปราสาทโอซาก้า แล้วเห็นเค้าทานกันเลยซื้อมาลองบ้าง
ดูน่าตาแล้วผมคิดว่าจะรสชาติดี คิดในใจว่าคงจะแป้งนุ่มๆราดซอสอร่อยๆ
แต่พอทานไปแล้วผิดคลาดครับ แป้งจะออกเหนียวๆครับ กัดไม่ขาดเลยทีเดียว ส่วนซอสที่ราดจะออกหวานครับ เรียกว่าหวานมากๆเลยหละ ผมแนะนำว่าถาจะลองต้องไปอย่างน้อย 3 คนครับ กินกันคนละชิ้น เพราะว่าถ้าจะซื้อทานคนเดียวเกรงว่าจะทานไม่ไหมดแน่ๆ
มาดูอันต่อมาดีกว่าครับ วันนี้ผมมาเที่ยวที่ปราสาทฮิเมจิครับ หลังจากเที่ยวเสร็จก็กำลังจะเดินกลับ ก็มาเจอตู้กดไอติม กูลิโกะ ครับ อย่างที่บอกว่าแค่เห็นก็อดใจไม่ไหวต้องลองซักหน่อย แม้ว่าอากาศจะหนาวขนาดไหนก็ตาม
วิธีการก็ให้เราหยอดเหรียญไปก่อนครับ จากนั้นก็กดเลือกไอศครีมที่เราจะเลือกทาน จากนั้นมันก็จะหล่นลงมา หยิบมาทาได้เลยครับ
ไอศครีม กูลิโกะ ที่กดจากตู้ในราคา 140 เยนครับ
กินตอนอากาศหนาวๆก็ได้อารมณ์ไปอีกแบบครับ ตอนนี้บ้านเรามีขายแล้วนะครับ ลองไปซื้อมาชิมกันได้
ร้านต่อมาผมเจอตอนเดินไปเที่ยวที่ป่าไผ่ครับ กำลังเดินไปก็เจอร้านนี้ มีคนมุงซื้อกันอยู่พอสมควร
เหมือนเดิมครับไม่รู้ว่าชื่ออะไร แต่จะเป็นแป้งหนาๆแล้วมีสตอเบอรรี่อยู่ตรงกลางครับ
เลยซื้อมาชิม 2 ลูกครับ ลูกละ 220 เยน
อันนี้เข้าท่าดีครับ ตัวแป้งหนาแต่นุ่มจะออกหวาน มีใส้ด้วยอยู่ข้างใน ตัดกับรสหวานอมเปรี้ยวของสตอเบอร์รี่ เข้ากันดีครับ ไม่เลี่ยน สรุปว่าผมกินหมดเลยครับ ผ่านๆ
ร้านต่อไป ผมเจอตอนไปเที่ยววัดเงิน ที่เกียวโตครับ หลังจากที่เที่ยวในตัววัดเสร็จแล้ว ออกมาก็จะเจอกับร้านนี้ครับ ขายเอแคร์ยักษ์ลูกใหญ่มากๆ เหมือนเดิมครับอดใจไม่ไหวต้องลอง
ผมซื้อใส้ชาเขียวมาครับ ลูกละ 300 เยน
กัดไปคำแรกใส้แทบจะทะลักออกมาเลย ตัวแป้งด้านนอกจะกรอบๆครับ ใส้ชาเขียวก็เข้มข้นไม่หวานจนเกินไป
ใครชอบชาเขียวไม่ควรพลาดครับ ใส่เยอะจริงๆ ร้านนี้มีที่นั่งทานด้วยนะครับพร้อมน้ำชา กดทานได้เลย
ร้านต่อไปเข้ามาโตเกียวกันบ้างครับ เจอตอนที่ไปเที่ยวตลาดปลา tsukiji ครับ ระหว่างที่ผมกำลังมองหาว่าร้านซูชิไหนที่คิวไม่ยาวบ้าง เจอแต่ร้านที่คิวยาว เดินไปเดินมาก็มาเจอกับร้านไข่หวานร้านนี้ครับ
เสียบไม้ขายราคา 120 เยน ทำกันสดๆเลยครับ มีทั้งแบบร้อนและเย็น แต่อากาศหนาวๆต้องสั่งแบบร้อนครับ
ไข่หวานเสียบไม้ที่ตลาดปลา tsukiji ครับ ผมว่าอร่อยดีครับนุ่มๆ เหมือนกินเค้กเลย
ร้านต่อมาไปเจอตอนนั่งรถไปเที่ยวน้ำตกที่นิกโก้ครับ ตอนนั้นอากาศหนาวมากครับ มองหาอะไรร้อนๆทาน ก็มาเจอกับร้านนี้ครับ บอกตามตรงว่าไม่รู้ว่ามันคืออะไร แต่เห็นมันร้อนๆเลยอยากทานครับ เอามาสู้กับอากาศที่หนาวมากๆในตอนนั้น
จะเป็นเหมือนต้มจับฉ่ายบ้านเราครับ นำผักหลายๆอย่างมาต้มจนเปื่อย ต้มจนหวานเลยครับ ราคาถ้วยละ 310 เยนครับ
น่าตาจะเป็นแบบนี้ครับ มีเต้าหู้หรือลูกชิ้น วางไว้ให้ด้านบนด้วย ตอนนั้นอากาศหนาวมาก ชามนี้เลยอร่อยเพิ่มขึ้น ช่วยให้คลายหนาวได้บ้าง ส่วนรสชาติก็จะหอมหวานครับ
ร้านต่อมาจะอยู่ที่หน้าสถานีรสไฟนิกโก้ครับ ระหว่างรอรถไฟกลับโตเกียว ผมก็เดินเล่นจนมาเจอร้านนี้ครับ ขายซาลาเปาทอดใส้ถั่วแดงครับ
มีรูปติดหน้าร้านว่ามีคนดังๆมาทาน มีรายการทีวีมาถ่าย ทำให้ความอยากลองทานเพิ่มขึ้น 30% ฮ่าๆ
ราคา 200 เยนครับ มีน้ำชาให้ด้วย 1 แก้ว เดียวไปลองชิมกันครับ
แป้งกรอบดีครับ ด้านในจะเป็นใส้ถั่วแดง ใครที่มาเที่ยวนิกโก้ก็ลองมาทนกันได้ครับ ร้านหาไม่ยาก อยู่หน้าสถานีเลยครับ เดินข้ามถนนมาเจอแน่นอน
ร้านสุดท้ายอยู่ที่ตลาดอะเมโยโกะครับ ก่อนจะกลับสนามบินผมมาเดินเล่นที่นี่ แล้วก็ไปเจอกับร้านนี้ เป็นร้านขายข้าวหน้าปลาดิบต่างๆ
มีรูปให้ดูชัดเจนครับ ว่ามีเมนูอะไรบ้าง ราคาเท่าไหร่ เลือกไม่ถูกเลยทีเดียว
สุดท้ายผมก็เลือกชามนี้มาครับ วิธีสั่งง่ายๆก็คือชี้ไปที่รูปเลยครับ จากนั้นก็จ่ายเงิน เป็นอาหารง่ายๆที่อิ่มท้อง แถมอร่อยอีกด้วย
เป็นยังไงบ้างครับ ร้านต่างๆที่เราเจอโดยบังเอิญ อร่อยบ้างไม่อร่อยบ้าง แต่มันก็สนุกดีครับเวลาไปเที่ยวญี่ปุ่นด้วยตัวเอง เดินไปตรงไหน ซอยไหน ก็จะเจอกับร้านแปลกๆที่ในหนังสือไม่ได้แนะนำมา ถือว่าเป็นเสน่ห์ในการมาเที่ยวเองเลยหละครับผม
ไม่มีความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น